Gerçek Bir Çekirge Öyküsü
Çoğu insan eksik düşündüğü yönlerini göstermek istemez. Eksikliklerini herkesten
saklamanın daha büyük bir eksiklik olduğunu anlamaz. Aşağıdaki hikayeyi okuduğunuzda
bir eksikliğin üstünlüğe nasıl dönüştüğünü göreceksiniz.
9 yaşındaki bir Japon çocuğun en büyük hayali günün birinde çok iyi bir judocu
olmaktır. Fakat talihsiz bir trafik kazası sonucu sol kolunu tamamıyla kaybeder.
Hem çocuk hem de ailesi yıkılır. Ailesi sırf çocuk oyalansın diye, Japonların
en unlu hocalarından birini tutarlar.
Hoca kolları sıvar, çocuğa tek kolla yapabileceği yegane fırlatma hareketini
öğretir. Gece gündüz çocukla beraber bu hareketi çalışırlar. Bir müddet
sonra çocuk hareketi gayet iyi ve hızlı bir şekilde yapmaya baslar, fakat hocası
çocuğa her gün saatler boyu aynı hareketi adeta ezberletir. Çocuk bu hareketten
sıkılır ve yeni hareketler öğrenmek istedikçe hocası bu hareketi dünyada
en hızlı sen yapana dek çalışmasını ve başka hareket öğretmeyeceğini söyler.
Bir müddet sonra çocuk bu hareketi yıldırım hızıyla yapmaya alışır. Bunun
üzerine hoca çocuğa artık bir turnuvaya katılma zamanının geldiğini söyler.
Olacak şey değildir. Tek kollu bir judocu tek hareketle turnuvaya katılacak. Çocuk
itiraz ettikçe hocası "Evlat; sen öğrendiğin hareketi yap, gerisini merak etme" diye
öğütte bulunur.
1. tur 2. tur derken çocuk turları gayet rahat geçer. En nihayet finale gelir.
tek hareket bilgisi ile finale kadar gelen çocuğun finaldeki rakibi bölgenin en
iyi judocusudur. Çocuk dev cüsseli rakibini görünce korkar. Hocası yine
sakindir, "evlat sen bu harekette dünyada teksin, kendi oyununu yap yeter" der.
Çocuk rakibine kendi hareketini şimşek hızıyla uygular, rakip kalktıkça aynı
hareketi yineler. İnanılır gibi değildir, çocuk tek kolla tek hareket sayesinde
şampiyon olmuştur.
Çocuk dayanamaz ve hocasına sorar "hocam inanamıyorum,ben nasıl şampiyon oldum?"
der. Hocası yine sakin ifade ile şöyle cevaplar, "Bu zaferin iki sırrı var oğlum.
Birincisi judonun en güç hareketlerinden birini çok iyi yapabilmendir. İkincisi
bu harekete karşı tek bir savunma vardır. O da hareketi yapanın sol
kolunu tutmak!...
|